Top2000

Ik ben een pechvolgel. Niet alleen ben ik te laat om mijn favoriete Top 2000 in te vullen, mijn favoriete nummer staat er ook niet in. Het is het nummer waar ik als klein meisje mee opgroeide en als groot meisje mee wil eindigen. Mijn moeder speelde het soms op de piano, in een iets langzamer tempo, wanneer ik in bed lag. Verwarmend heerlijk dwarrelden dan de muzieknoten door het hele huis. Gecomponeerd door Ludwig, van Beethoven, in 1810. Het … Lees meer …

Haute couture (uit China)

Je kent het wel. Je bestelt een prachtige, warm gebreide rode jurk via internet en binnen 24 uur is hij er al! Maar binnen 24 uur gaat dat zeven dagen duren, misschien ook vijftien of misschien ook wel zes weken. De jurk moet namelijk uit China komen, heb je inmiddels uitgezocht. Kan ik de bestelling nog annuleren? Mijn geld terugkrijgen? Wat betreft je verzoek om de bestelling te annuleren, moet ik je helaas mededelen dat ons beleid geen annuleringen toestaat … Lees meer …

De kracht van sport

Eerst kwam ik nooit in een sportschool. Ik vond het wel een mooi woord. Al die ronde letters als de o, p en r netjes naast elkaar. Maar dat heeft het woord porno ook en daar doe ik ook niet aan. Al enige tijd weet ik nu hoe zo’n sportschool er van binnen uitziet en wat je er zoal kan doen. Waar je overal aan kan hangen of op kan zitten. Ik doe dat drie keer per week. Niet zozeer … Lees meer …

Erfgoed DNA

Mijn moeder vond het vreemd dat ik als kind van mij af schilde wanneer ik een aardappel in handen had, in plaats van naar mij toe. “Dat doen alleen Indonesische mensen,” zei ze. Het kon niet liggen aan haar tweede moeder, Lily die Indonesisch was. Naar wie ik vernoemd ben waar zij overigens niet op zat te wachten. Want behalve deze psychische ballast heeft zij geen DNA aan mij over gedragen. Opmerkelijk heb ik altijd wel gevonden dat er in … Lees meer …

Haventroost

Dit keer geen hartelijk ontvangst in de Jachthaven te Deventer. De havenmeester zit thuis, en niet op zijn stek. Het Bass-restaurant is gesloten na een heftig ‘verschil van inzicht’ met het bestuur van de haven, en er is geen passant te zien. Het seizoen zit erop, is voorbij. Wij leggen aan bij steiger D4 en de enige die ons nog verwelkomd is Sjakie, de havenzwaan die in één beweging een heel bruin bolletje uit mijn hand grist. Voordeel van de … Lees meer …

Kijk, een gans

Recent ben ik in de fortuinlijke positie geweest om met een 118 jaar oude zalmschouw het water op te gaan. Letwel; het is geen schip of schuit, en zeker geen boot maar een schouw. Ik heb gemerkt dat de benaming van deze oude zielen zeer nauw luistert. Met dit gevaarte ‘vaar’ je ook niet. Je verplaatst water. Daarnaast dient men rekening te houden met stroming. En het weer. Hoe wijlen Piet Paulusma dat zou zeggen: ”De wind waait”. En met … Lees meer …

Zonder oordeel

Laatst sprak ik een ex-crimineel die vertelde dat je echt niet gelukkig wordt van tonnen op de bank en allerlei auto’s in je tuin. Je moet constant achteromkijken. Om te zien of de politie al voor de deur staat. Nu was hij daarvan af, van die tonnen, die auto’s en het achteromkijken en moet hij rondkomen van een schamel bedrag aan leefgeld per maand. “Maar,” zei hij, “nu heb ik een zonnetje”. Ik vond dat een mooie uitspraak. Vervelend is … Lees meer …

Zonder Staart

Eindelijk een goed gesprek met de verzorgers gehad van Zonder Staart. Dat werd ook tijd. Zonder Staart immers (roepnaam: Mickey) is namelijk al enige tijd hier kater aan huis. Wel vijf keer per dag komt hij langs. ’s Morgens zit hij onder de bank in mijn tuin. En het is nu zo koud buiten, en hij heeft zo’n honger. Toen ik Zonder Staart leerde kennen, wist ik nog niet dat hij Mickey heette en eigenlijk tegenover mij woonde. Hij was … Lees meer …

Loslaten

Het is koud maar ik ga niet naar binnen. Ik blijf op het terras voor de koffietent zitten want ik wil haar zien. Misschien is ze wel heel erg veranderd. Heeft ze geblondeerd haar. Of is ze heel dik, of heel dun geworden. Mijn ogen zijn moe en vaag zie ik iemand die op haar lijkt. Maar er loopt een man naast haar. En ze komt niet met man. Of die vrouw in die rode jas. Toch is een rode … Lees meer …

Niet oud

Het valt me op dat er geen ‘ouderen’ meer bestaan. Vroeger had je die wel, je had zelfs ‘bejaarden’. Bejaarden waren echt hele, hele oude mensen en die zaten ook in een apart tehuis. Een bejaardenhuis. Dat is een soort flat met een eetzaal erin. Al kon zo’n bejaarde ook op de kamer eten. Dan kwam er een dienblad met opgestapelde pannetjes. En vla. De bejaarden en de huizen bestaan echter niet meer. Uitgestorven. Maar ook de ouderen zijn verdwenen … Lees meer …