Laatst sprak ik een ex-crimineel die vertelde dat je echt niet gelukkig wordt van tonnen op de bank en allerlei auto’s in je tuin. Je moet constant achteromkijken. Om te zien of de politie al voor de deur staat. Nu was hij daarvan af, van die tonnen, die auto’s en het achteromkijken en moet hij rondkomen van een schamel bedrag aan leefgeld per maand. “Maar,” zei hij, “nu heb ik een zonnetje”. Ik vond dat een mooie uitspraak. Vervelend is … Lees meer …
Eindelijk een goed gesprek met de verzorgers gehad van Zonder Staart. Dat werd ook tijd. Zonder Staart immers (roepnaam: Mickey) is namelijk al enige tijd hier kater aan huis. Wel vijf keer per dag komt hij langs. ’s Morgens zit hij onder de bank in mijn tuin. En het is nu zo koud buiten, en hij heeft zo’n honger. Toen ik Zonder Staart leerde kennen, wist ik nog niet dat hij Mickey heette en eigenlijk tegenover mij woonde. Hij was … Lees meer …
Het is koud maar ik ga niet naar binnen. Ik blijf op het terras voor de koffietent zitten want ik wil haar zien. Misschien is ze wel heel erg veranderd. Heeft ze geblondeerd haar. Of is ze heel dik, of heel dun geworden. Mijn ogen zijn moe en vaag zie ik iemand die op haar lijkt. Maar er loopt een man naast haar. En ze komt niet met man. Of die vrouw in die rode jas. Toch is een rode … Lees meer …
Het valt me op dat er geen ‘ouderen’ meer bestaan. Vroeger had je die wel, je had zelfs ‘bejaarden’. Bejaarden waren echt hele, hele oude mensen en die zaten ook in een apart tehuis. Een bejaardenhuis. Dat is een soort flat met een eetzaal erin. Al kon zo’n bejaarde ook op de kamer eten. Dan kwam er een dienblad met opgestapelde pannetjes. En vla. De bejaarden en de huizen bestaan echter niet meer. Uitgestorven. Maar ook de ouderen zijn verdwenen … Lees meer …
Gisteravond vertelde André Kuipers dat hij last heeft van hoogtevrees. Dat leek me niet handig, als astronaut zijnde. Dat is immers geen kwestie van balanceren op een keukentrapje. Maar met een raketje helemaal de hemel in. Dus hoe hoog moet zijn vrees zijn geweest? Toen interviewer Coen Verbraak (Over Leven) hiernaar vroeg, gooide Kuipers het ineens over een hele andere boeg. Hij verving het woord ‘vrees’ voor het woord ‘kwetsbaarheid’. Wat pas in zijn context weer eigenlijk wel hetzelfde bleek … Lees meer …
Verbijsterd staart de vrouw de caissière aan. Ze heeft de band stilgezet en het flesje wijn staat ongescand aan de voor haar aan de verkeerde kant, van de kassa. “Hoezo ID tonen?! Ik ben toch duidelijk ouder dan 25 jaar?!” Maar de caissière met de mega-wimpers houdt voet bij stuk. Zonder ID geen wijn. “Maar ik heb geen ID bij me!” “Ik zie duidelijk dat mevrouw ouder is dan 25,” doe ik een duit in het zakje. Niet alleen om … Lees meer …
Wanneer je 35 jaar getrouwd bent met een man, doe je hem niet zomaar weg. Ook niet wanneer je weet dat hij op de lange termijn helemaal niet goed voor je is. Slecht, zelfs. Wanneer je in het dagelijks leven best prima met hem door de deur kan en het allemaal eigenlijk helemaal niet zo moeilijk is, dan houd je hem. Dan houd je hem vast. Het is toch pas vandaag, en niet morgen. De man met wie ik ongeveer … Lees meer …
Vriendschap is een bijzonder ding. Het kan komen en gaan, soms voor lang of heel kort. Soms zijn mensen voorbijgangers, soms blijven ze ‘plakken’. Vriendschap kan zijn voor het leven of heel onvergetelijk voor heel even. Ik heb zo’n bijzondere vriendschap met iemand die ik nooit zie. Zij is in mijn hart en ik ben in het hare. Dat is de beste plek voor ons, zo weten wij na onze pogingen de vriendschap ook praktisch gestalte te geven. Dat is … Lees meer …
Nog even, en dan is The Voice weer op tv. Ik denk vrijdag. Net zoals Vandaag Inside (VI) maandag weer start kunnen we op dezelfde gronden ook zingend Nederland weer verwachten. Zonder ‘sorry’. Bij Johan Derksen is dat natuurlijk een beetje raar. Wanneer je op de Nederlandse tv een misdaad als verkrachting bekent, en dat nog lachwekkend vindt ook, zou je denken dat een excuus op zijn plaats is. Voor The Voice is dit natuurlijk anders. Mannen als Marco Borsato … Lees meer …
Vervelend. Vertel je een ‘smeuïg’ verhaal, waardoor er een ‘jolige’ stemming ontstaat, word je overal ontslagen. Het overkwam Johan Derksen, zo hoorde ik gisteren bij Vandaag Inside. Daar is wat mee, met smeuïge verhalen. Ik zat eens in een kroeg een biertje te drinken. Achter mij zaten twee mannen, ook aan het bier. “Als ik mijn vriendin bef, nou dan mag ik wel een duikbril opzetten,” smeuïgde de ene man tegen de andere. Er ontstond een jolige stemming. Maar niet … Lees meer …
