Carpe diem, voor een ander

Laatst had ik een gesprek met een mevrouw over levenskunst. Het was bij de Lidl, tijdens een kassa-storing waardoor de lopende band lange tijd stil stond. Zij had mij even daarvoor bijna omver gereden met haar rollator door zeer onverwacht en met volle vaart achter een paar dozen vandaan te komen waardoor er, door de gedeelde schrik, een soort connectie was ontstaan. Maar ook zonder haar poging mij van mijn sokken te rijden, zou ze mij zijn opgevallen. De oudere … Lees meer …

Boodschappen doen

Vanuit mijn ooghoek zag ik haar ineens, bij de zuivel. Haar tengere gestalte in de iets te grote, groene jas, de ‘gezonde’ schoenen die nooit charmant zijn maar waar je zo goed op kan lopen. Haar kleine krulletjes waarvan ik wist dat ze zijdezacht waren. Mijn moeder. Ze had een rollator die ze met haar linkerhand vasthield terwijl ze in haar rechter een product had waarvan ze blijkbaar het etiket las. Ik wilde naar haar toelopen en wat verbouwereerd uitbrengen: … Lees meer …