Laatst sprak ik een ex-crimineel die vertelde dat je echt niet gelukkig wordt van tonnen op de bank en allerlei auto’s in je tuin. Je moet constant achteromkijken. Om te zien of de politie al voor de deur staat. Nu was hij daarvan af, van die tonnen, die auto’s en het achteromkijken en moet hij rondkomen van een schamel bedrag aan leefgeld per maand. “Maar,” zei hij, “nu heb ik een zonnetje”. Ik vond dat een mooie uitspraak. Vervelend is … Lees meer …
Tot mijn grote schrik blijkt het ‘korte-rokjes-syndroom’ nog steeds te bestaan bij de zedenpolitie. Anno 2018. Ik hoor van een zaak van een vrouw die is gedrogeerd, met GHB, en zichzelf terug vond op een treinstation ergens in Nederland. Blauwe plekken, ziekenhuis. Maar geen zaak. Mevrouw had immers nog gezellig gekletst op het feestje, met haar daders. Zij was geen ‘betrouwbare getuige’ meer. Is dat echt zo, dat wanneer je met bepaalde mannen kletst, danst, misschien de tijd vraagt er … Lees meer …
