Afgelopen periode ben ik twee poesjes verloren, Roosje en Ziva. Op 26 augustus en 12 september. Er is veel steun gekomen uit de buurt. Veelal van mensen ook die ik helemaal niet ken. Er zijn bloemetjes om Roosje heen gelegd, ik heb de mevrouw mogen spreken die de ambulance heeft gebeld voor Ziva. En zij had, twee weken terug ook nog Roosje gezien. Bijna op dezelfde plek. Ik ben iedereen dankbaar hiervoor, voor al dat medeleven en steun. Maar vandaag … Lees meer …
Toch maar even de deur dicht. Niet dat ik niet wil dat mensen mij horen zingen. Zingen gaat immers niet over die eeuwige zuivere noot maar of je het lef hebt, dat keeltje open te trekken. En dat durf ik wel. De buurt kent mijn voorliefde voor Vaya Con Dios. Of de hardrock-versie van the Sound of Silence (Disturbed).Ik stel ze zelfs bloot aan ‘O Fortuna’ zodat de buurt weet dat de maan je ten aller tijde van je gelukzalige … Lees meer …
Twitter is niet echt ‘mijn ding’. Soms kom ik er toevallig even terecht, zoals gisteren, en wat schrok ik van tekst en toon. De harde, ongenuanceerde oordelen. Het geschreeuw. En het onontkoombare verweer, even scherp, wat blijkbaar onderdeel is geworden van de ‘Twitter-traditie’ die internet nu rijk is. Het roept de vraag op hoe arm deze rijkdom is. Met een maximum van 280 tekens per Tweet. (Let op, kijk uit. Je staat op het punt 1029 woorden te lezen. Zonder … Lees meer …
Ik sta in de krant, in de Stentor. Nu heb ik vaker in de krant gestaan maar nooit per ongeluk. En dat is nu wel het geval. Ik sta in de krant als benadeelde in een internetfraudezaak. Ik ontdekte afgelopen jaar dat wij als maatschappij op dit soort criminaliteit nog geen passend antwoord hebben qua aangifte doen, de vervolging organiseren en de juridische afsluiter die daarbij hoort. Immateriële schade bijvoorbeeld, wordt niet uitgekeerd in dit soort zaken. Terwijl juist het … Lees meer …
