Mijn moeder vond het vreemd dat ik als kind van mij af schilde wanneer ik een aardappel in handen had, in plaats van naar mij toe. “Dat doen alleen Indonesische mensen,” zei ze. Het kon niet liggen aan haar tweede moeder, Lily die Indonesisch was. Naar wie ik vernoemd ben waar zij overigens niet op zat te wachten. Want behalve deze psychische ballast heeft zij geen DNA aan mij over gedragen. Opmerkelijk heb ik altijd wel gevonden dat er in … Lees meer …
Twitter is niet echt ‘mijn ding’. Soms kom ik er toevallig even terecht, zoals gisteren, en wat schrok ik van tekst en toon. De harde, ongenuanceerde oordelen. Het geschreeuw. En het onontkoombare verweer, even scherp, wat blijkbaar onderdeel is geworden van de ‘Twitter-traditie’ die internet nu rijk is. Het roept de vraag op hoe arm deze rijkdom is. Met een maximum van 280 tekens per Tweet. (Let op, kijk uit. Je staat op het punt 1029 woorden te lezen. Zonder … Lees meer …
En dan ineens dan doet-ie het. De Eumig R2000 instaprojector. Ik kan me nog goed herinneren dat we hem kregen; een zeer modern apparaat waarop je films kon kijken alsof je tv keek. Niemand had dat. Mijn vader had de films zorgvuldig gedocumenteerd, in een schrift. Bijvoorbeeld (film nummer 4) Vacantie Holten 1968 of (film 2B, Nelleke) Kleuterschooltijd. Of film 12, vacantie ’80, Denemarken- Zweden. Omdat de Bouwfilm (13) per ongeluk in de hoes film 2B, Nelleke Kleuterschooltijd terecht was gekomen … Lees meer …
