Iedereen kent wel dat beeld van die mannen die alleen aan de bar zitten en mistroostig in hun bier staren. En tegen de willekeurige barman mompelen: „Zij Begrijpt Mij Niet”.
Soms duidt dit op een man met vreemdgaande plannen maar altijd is dit het type wat onverrichter zake weer naar huis gaat, naar diezelfde vrouw. Andere vrouwen gaan er namelijk niet vanuit dat wanneer zijn eigen vrouw hem niet begrijpt, zij hem wel zullen begrijpen. En ze worden dan bang dat ze zelf zo eindigen, achter een biertje aan de bar, mompelend: „Hij Begrijpt Mij Niet”.
En dat doen vrouwen nu eenmaal niet, dat is een mannending.
Over mannen- en vrouwendingen heeft John Gray al heel veel boeken volgeschreven. Volgens hem liggen al die dingen ook zover uit elkaar dat hij stelt dat mannen van Mars komen en vrouwen van Venus. Hij begon met het gewone Mars&Venus-verhaal, en daarna M&V Verliefd en M&V in de Slaapkamer en De Nieuwste Rollen M&V. Blijkbaar zo actueel dat Huub Stapel er meteen een theaterprogramma van heeft gemaakt onder de titel: mannen komen van mars en vrouwen komen van Venus.
Ondanks dat heeft Huub Stapel nog niet aan de bar achter zo’n biertje gezeten. Hij vertelde bij Paul&Witteman dat hij thuis zowat zijn nek brak over de rommel die daar op de trap lag. Ik heb daar ook eens een verhitte discussie over gehad bij mij thuis.
Ik was namelijk van mening dat wanneer je op de trap shampoo, badschuim en tandpasta ziet, als onaangebroken product, er ergens een lichtje gaat branden dat dit wel eens BADKAMER-spullen kunnen zijn die dan ook, derhalve, naar de BADKAMER getransporteerd dienen te worden.
Nee.
Huub Stapel vertelde dat de mannelijke geest niet zo werkt.
De mannelijke geest kan namelijk maar één ding tegelijk. Dus of hij doet, of hij denkt, of hij voelt. Als vrouw-zijnde kan ik me daar vrij weinig bij voorstellen. Het lijkt me ook onhandig en niet echt praktisch. Het is handiger om wanneer je je slaperig voelt en bedenkt dat je naar bed gaat, je meteen even de badkamerspullen die op de trap liggen meeneemt.
Conclusie: Mannelijk en Vrouwelijk botst.
Communicatief gesproken, zegt John Gray, is het zo dat vrouwen praten om gevoelens te ordenen en niets anders vragen dan een beetje begrip. En dat mannen vooral iets opgelost willen zien zodat hun dame weer gelukkig en stralend de wereld- incluis manlief- tegemoet treedt. Die oplossingsgerichtheid is het meelevende gedeelte.
„Lieverd maak je er niet druk om,” zegt hij dan, „dan neem je toch gewoon een andere baan?”.
Maar zo’n vrouw wil helemaal geen andere baan, ze wil alleen maar even haar ei kwijt. En verwijt ze hem het inlevingsvermogen te hebben van een pinda. En doemt dat schrikbeeld op van die bar en dat bier.
„Geef je eigenlijk wel om me,” vraagt ze vervolgens want waarom zou hij anders zo’n hork zijn?
Behalve dat de man in kwestie al het gevoel had totaal te falen, want hij heeft immers het probleem niet opgelost, voelt hij zich nu ook totaal afgewezen. Hij trekt zijn jas aan en gaat naar de kroeg. Zij Begrijpt Mij Niet.Eigenlijk gaat het nog veel slechter met ons dan wij eerst dachten, legt Gray uit. Dat komt door de Nieuwe Rollen waar veel meer stress aan te pas komt dan bij het oude rollenpatroon. Om beslagen ten ijs te komen heeft hij hormonaal onderzoek laten doen omdat immers zowel mannen als vrouwen als stress bol staan van de hormonen die elkaar voornamelijk negatief beïnvloeden.Mannen hebben een dagelijkse testosteron-cyclus die aan het eind van de dag opperdepop is, vertelt Gray. Je vindt zo’n man dan bijvoorbeeld zappend voor de TV. Hij kan immers maar één ding tegelijk en komt volledig tot rust terwijl alle zenders aan zich voorbij laat komen.Werkende vrouwen, al dan niet gecombineerd met een rol als moeder, huisvrouw en sprankelende minnares beginnen juist last te krijgen van een verhoogd testosteron-gehalte. En dat is niet weg-zap-baar. Vrouwen verlagen hun stresslevels door oxytocine aan te maken, schrijft Gray. En dat doen ze door te vertellen hoe de dag is verlopen en dat dan nadat ze de laatste dingen heeft gedaan van het moet-nog-gebeuren-lijstje.
Het gaat dus al vreselijk mis wanneer Mars en Venus thuiskomen van hun werk. Er zit immers nog maar een piepklein beetje testosteron in de man waardoor hij op non-communicatief staat ingesteld en veel te veel testosteron in de vrouw waardoor zij gaat babbelen.
En zich afvraagt, en dat is meestal hardop, waarom de keuken niet is opgeruimd terwijl hij toch eerder thuis was. Hij reageert er niet op, zij kwakt de pan op het fornuis, hij trekt zijn jas aan. Zij-Begrijpt-Enzoverder.
Toch is er een oplossing.
Wanneer Venus de Marsmannetjes de gelegenheid geven zich even terug te trekken (niet: af) waardoor hun testosteron weer tot volle bloei kan komen en de Marsmannen begrijpen dat er op Venus geen oplossingen gecommuniceerd worden, heeft Gray de goede hoop dat het allemaal best gaat lukken. Daarnaast moeten mannen meer doen in het huishouden. Het moet eens afgelopen zijn met de overbelasting van vrouwen, vindt Gray. En roep als vrouw-zijnde dan niet dat hij nooit wat doet of dat hij toch zelf ook kan zien wat er moet gebeuren. Zo werkt dat niet.
Tip: „Geef hem een taak met een begin en een einde. Daar houdt-ie van. Lekker duidelijk, hij kan er succes mee hebben en zij wordt er blij van. Als zij daarna „bedankt, schat” zegt, doet-ie het vaker en steeds meer”.
Dus wellicht komen de mistroostige bierstaarders in de toekomst wel van Pluto.
