Pas nu begin ik eindelijk een beetje te begrijpen wat mijn vader bedoelde met dat hij best een zwaar leven had. Met vier vrouwen om hem heen. Ik zag dit niet zo. Ik zag ons dochters als aardige, makkelijke, meegaande meiden. Ook toen wij pubers waren en mijn vader dit zuchtend aan het zware leven toevoegde. Sinds gisteren echter heb ik een vader meegemaakt met slechts twee vrouwen om hem heen. Waarvan maar eentje een puber. Maar dat dit zijn … Lees meer …
Toch maar even de deur dicht. Niet dat ik niet wil dat mensen mij horen zingen. Zingen gaat immers niet over die eeuwige zuivere noot maar of je het lef hebt, dat keeltje open te trekken. En dat durf ik wel. De buurt kent mijn voorliefde voor Vaya Con Dios. Of de hardrock-versie van the Sound of Silence (Disturbed).Ik stel ze zelfs bloot aan ‘O Fortuna’ zodat de buurt weet dat de maan je ten aller tijde van je gelukzalige … Lees meer …
Op een dag was ik het zat. Spuugzat. Een beetje zoals Bella, die het zat was begluurd te worden en seriemoordenaar werd. En daarmee het gegluur elimineerde. Een zeer effectieve, constructieve en vooral ook definitieve oplossing. Daar zat ik, en ik niet alleen, ook op te vlassen. Ken je dat? Die vreselijk irritante fruitvliegjes in de keuken? Boven de prullenbakken. Of, die wanneer je de deksel eraf trekt, eruit komen vliegen. Met een stuk of vijf van die beesten nog … Lees meer …
Gewetenswroeging. Het innerlijk conflict wat is uitgegroeid tot een ware war-zone die ik geestelijk ter nauwer nood weet te hanteren. Waarbij de agressor in mij het nog steeds wint van de pacifist, van de gewetensbezwaarde. En toch doe ik het. Waar moet dit eindigen? Wie ben ik, waar ben ik gebleven? Het begon met de zonnebloem. De zonnebloemplantjes. Twee stuks. Was dat nodig? Nee. Mijn tuin is een harmonieus geheel van roze, paars en wit. Maar de verleiding bracht mij … Lees meer …
Ik ben een pechvolgel. Niet alleen ben ik te laat om mijn favoriete Top 2000 in te vullen, mijn favoriete nummer staat er ook niet in. Het is het nummer waar ik als klein meisje mee opgroeide en als groot meisje mee wil eindigen. Mijn moeder speelde het soms op de piano, in een iets langzamer tempo, wanneer ik in bed lag. Verwarmend heerlijk dwarrelden dan de muzieknoten door het hele huis. Gecomponeerd door Ludwig, van Beethoven, in 1810. Het … Lees meer …
Je kent het wel. Je bestelt een prachtige, warm gebreide rode jurk via internet en binnen 24 uur is hij er al! Maar binnen 24 uur gaat dat zeven dagen duren, misschien ook vijftien of misschien ook wel zes weken. De jurk moet namelijk uit China komen, heb je inmiddels uitgezocht. Kan ik de bestelling nog annuleren? Mijn geld terugkrijgen? Wat betreft je verzoek om de bestelling te annuleren, moet ik je helaas mededelen dat ons beleid geen annuleringen toestaat … Lees meer …
Eerst kwam ik nooit in een sportschool. Ik vond het wel een mooi woord. Al die ronde letters als de o, p en r netjes naast elkaar. Maar dat heeft het woord porno ook en daar doe ik ook niet aan. Al enige tijd weet ik nu hoe zo’n sportschool er van binnen uitziet en wat je er zoal kan doen. Waar je overal aan kan hangen of op kan zitten. Ik doe dat drie keer per week. Niet zozeer … Lees meer …
Mijn moeder vond het vreemd dat ik als kind van mij af schilde wanneer ik een aardappel in handen had, in plaats van naar mij toe. “Dat doen alleen Indonesische mensen,” zei ze. Het kon niet liggen aan haar tweede moeder, Lily die Indonesisch was. Naar wie ik vernoemd ben waar zij overigens niet op zat te wachten. Want behalve deze psychische ballast heeft zij geen DNA aan mij over gedragen. Opmerkelijk heb ik altijd wel gevonden dat er in … Lees meer …
Dit keer geen hartelijk ontvangst in de Jachthaven te Deventer. De havenmeester zit thuis, en niet op zijn stek. Het Bass-restaurant is gesloten na een heftig ‘verschil van inzicht’ met het bestuur van de haven, en er is geen passant te zien. Het seizoen zit erop, is voorbij. Wij leggen aan bij steiger D4 en de enige die ons nog verwelkomd is Sjakie, de havenzwaan die in één beweging een heel bruin bolletje uit mijn hand grist. Voordeel van de … Lees meer …
Recent ben ik in de fortuinlijke positie geweest om met een 118 jaar oude zalmschouw het water op te gaan. Letwel; het is geen schip of schuit, en zeker geen boot maar een schouw. Ik heb gemerkt dat de benaming van deze oude zielen zeer nauw luistert. Met dit gevaarte ‘vaar’ je ook niet. Je verplaatst water. Daarnaast dient men rekening te houden met stroming. En het weer. Hoe wijlen Piet Paulusma dat zou zeggen: ”De wind waait”. En met … Lees meer …
