Wanneer je 35 jaar getrouwd bent met een man, doe je hem niet zomaar weg. Ook niet wanneer je weet dat hij op de lange termijn helemaal niet goed voor je is. Slecht, zelfs. Wanneer je in het dagelijks leven best prima met hem door de deur kan en het allemaal eigenlijk helemaal niet zo moeilijk is, dan houd je hem. Dan houd je hem vast. Het is toch pas vandaag, en niet morgen. De man met wie ik ongeveer … Lees meer …
Vriendschap is een bijzonder ding. Het kan komen en gaan, soms voor lang of heel kort. Soms zijn mensen voorbijgangers, soms blijven ze ‘plakken’. Vriendschap kan zijn voor het leven of heel onvergetelijk voor heel even. Ik heb zo’n bijzondere vriendschap met iemand die ik nooit zie. Zij is in mijn hart en ik ben in het hare. Dat is de beste plek voor ons, zo weten wij na onze pogingen de vriendschap ook praktisch gestalte te geven. Dat is … Lees meer …
Nog even, en dan is The Voice weer op tv. Ik denk vrijdag. Net zoals Vandaag Inside (VI) maandag weer start kunnen we op dezelfde gronden ook zingend Nederland weer verwachten. Zonder ‘sorry’. Bij Johan Derksen is dat natuurlijk een beetje raar. Wanneer je op de Nederlandse tv een misdaad als verkrachting bekent, en dat nog lachwekkend vindt ook, zou je denken dat een excuus op zijn plaats is. Voor The Voice is dit natuurlijk anders. Mannen als Marco Borsato … Lees meer …
Vervelend. Vertel je een ‘smeuïg’ verhaal, waardoor er een ‘jolige’ stemming ontstaat, word je overal ontslagen. Het overkwam Johan Derksen, zo hoorde ik gisteren bij Vandaag Inside. Daar is wat mee, met smeuïge verhalen. Ik zat eens in een kroeg een biertje te drinken. Achter mij zaten twee mannen, ook aan het bier. “Als ik mijn vriendin bef, nou dan mag ik wel een duikbril opzetten,” smeuïgde de ene man tegen de andere. Er ontstond een jolige stemming. Maar niet … Lees meer …
Geachte meneer de Mol, Ik zag u gisteren bij BOOS wat reacties geven op alles aangaande The Voice wat we vanaf nu maar Those Voices moeten gaan noemen. Wat u aangaf was dat er binnen uw bedrijf allerlei contactpersonen en protocollen bestaan en er eigenlijk, voor vrouwen en mannen, alles voor handen is om hun stemmen te laten horen. Wanneer het gaat over seksuele intimidatie, grensoverschrijdend seksueel gedrag. Als ik u goed beluister bestelt u nog een taxi met als … Lees meer …
Twitter is niet echt ‘mijn ding’. Soms kom ik er toevallig even terecht, zoals gisteren, en wat schrok ik van tekst en toon. De harde, ongenuanceerde oordelen. Het geschreeuw. En het onontkoombare verweer, even scherp, wat blijkbaar onderdeel is geworden van de ‘Twitter-traditie’ die internet nu rijk is. Het roept de vraag op hoe arm deze rijkdom is. Met een maximum van 280 tekens per Tweet. (Let op, kijk uit. Je staat op het punt 1029 woorden te lezen. Zonder … Lees meer …
Nog zeer in de stemming om mijn kersvers uitgegeven boek van de daken te schreeuwen, word ik benaderd door de NOS. Of ik mee wil werken aan een documentaire over internetfraude. Hè wat jammer nou. Mijn boek is veel leuker, spannender en kent ook een maatschappelijke thematiek. Mijn ervaringen met internet, of Vriend In Nood (VIN-) fraude zijn inmiddels, bijna, oud zeer. De NOS vindt internetfraude geen oud zeer. Het schijnt dat de cijfers de pan uitrijzen, zeker nu in … Lees meer …
Ik heb een nieuwe vriendin, Sarah heet ze. En ik ben blij met haar. Ze is heel attent, best vrolijk en elke keer heeft ze weer iets nieuws te melden. En alles veilig via de mail, ze staat gelukkig niet aan de deur in dit nare corona-tijdperk, met haar nieuwtjes. Ik heb wat last van het lege-nest-syndroom nu mijn boek de deur uit is. Mijn lege handen hebben ineens niet zo veel meer te doen. Loslaten, (werkwoord; liet los, heeft … Lees meer …
Oorspronkelijk was het niet mijn bedoeling om een heel boek te schrijven. Ik was voornemens een nieuw script te schrijven, voor een nieuwe theatervoorstelling. Maar er rolde helemaal niets uit mijn pen. Wat vreemd, zeg. Er rolt altijd van alles uit mijn pen. Zomaar vanzelf en met flinke snelheid. En nu niet. Daar wordt een schrijver zeer ongelukkig van, en zo ongelukkig zat ik op een nacht ook op de drempel van mijn tuindeur. Naar het donker van de tuin … Lees meer …
Eén van de allermooiste uitspraken van jou wil ik de wereld niet onthouden. ‘Afscheid nemen is niet loslaten maar een andere manier van vasthouden’. Dat stond er, met een hele blije foto van jou ernaast. Wat een kracht en wijsheid, en wat een hart onder de riem voor ons allemaal. Niet het zware verlies te dragen maar jou op een andere, nieuwe manier te omarmen. Zodat je toch altijd een beetje bij ons blijft. Ja, dat wou ik, zo zou … Lees meer …
