Vanmorgen zag ik in mijn iCal-agenda drie keer de melding ‘pap overleden‘ staan, bij 20 november. Dat klopt niet. Hij overleed maar één keer. ‘Als je iets doet, doe het dan goed’, zou mijn vader zeggen maar aan de andere kant is het ook wel gebruikelijk. Om maar één keer te overlijden. En mijn vader deed dat in 2007. Sindsdien is er geen dag voorbij gegaan waarop ik niet even aan hem denk. Of hem even mis. Of heel even … Lees meer …
Het script voor mijn nieuwe theaterstuk is af. Klaar. De inkt is droog. Wij spreken 52 pagina’s van inspiratie en onderdrukking- want als schrijver word je altijd onderdrukt bij het schrijven. Althans ik wel. Ik ben onderhevig aan inspiratie en dan moet ik schrijven en op een ander moment mag het juist weer niet. Een hele klus, dus. Als ikzelf een leuk idee heb, over de ontwikkeling van het stuk, of een grappige anekdote dan verdwijnt zo’n idee ineens wanneer … Lees meer …
En daar lig je dan. Op een groot kussen met mijn fleece-trui over je heen. Want anders heb je het koud. Mijn mooie, lieve Panta-poes met je prachtige gezichtje. De laatste loodjes, de laatste stapjes op weg naar de poezenhemel. Wat zal ik je missen. Gisteren kwam de dierenarts nog even bij jou kijken “Panta lijdt niet, ze heeft geen pijn en ze heeft het niet benauwd”, zei de dierenarts. “We hoeven geen euthanasie toe te passen tenzij jullie dat … Lees meer …
Van mijzelf uit, ben ik niet zo romantisch aangelegd. Maar ik hou er wel van. Mooie gedekte tafels in luxe restaurants met prachtige wijnglazen en kaarslicht. Een knappe man met een glinsterende glimlach die in prachtige bewoordingen zijn liefde voor mij omschrijft. Dat is mij wel eens overkomen en ook dat ik de romantiek erin zag. Ik hield het alleen niet vol. Bij ‘voor altijd’ en ‘meteen toen ik je mooie zusenzo zag’ begin ik langzaam blauwpaars aan te lopen. … Lees meer …
Vanuit mijn ooghoek zag ik haar ineens, bij de zuivel. Haar tengere gestalte in de iets te grote, groene jas, de ‘gezonde’ schoenen die nooit charmant zijn maar waar je zo goed op kan lopen. Haar kleine krulletjes waarvan ik wist dat ze zijdezacht waren. Mijn moeder. Ze had een rollator die ze met haar linkerhand vasthield terwijl ze in haar rechter een product had waarvan ze blijkbaar het etiket las. Ik wilde naar haar toelopen en wat verbouwereerd uitbrengen: … Lees meer …
